FRANZ KAFKA

Gość

Polański i Depardieu w rolach głównych. Komisariat gdzieś na obrzeżach świata. Na zewnątrz deszcz, unoszony przez wiatr, zacina w okna. Posępne oświetlenie, przeciekający dach, intrygujące dialogi.

To NAJBARDZIEJ kafkowski film, jaki kiedykolwiek nakręcono.

K.

Oczywiście, powyższy wpis należy do mnie. Po prostu zapomniałem się zalogować Smile

pimke

Bardzo ci dziękuję za polecenie tego filmu, tym bardziej, że słyszę o nim po raz pierwszy. Zawiłe i zagadkowe filmy to moje ulubione Very Happy

Ciągle poszukuję takowych. Ja z kolei polecam następujące filmy: "Kafka" (1991) w reżyserii Soderbergha, "Dark City", "Efekt motyla" no i mój ulubiony film "Mulholland Drive" w reżyserii Davida Lyncha.

K.

Widziałem wszystkie Smile

Oto krótkie cenzurki Smile

"Kafka" - dobre chęci reżysera, efekt - średni. Widać, reżyser miał aspiracje, chciał połączyć w jedno kilka nurtów - bez powodzenia. Klimat - świetny z małym zastrzeżeniem: do momentu, gdy ekranu nie zalewają kolory. To, czego jesteśmy świadkami później, jest po prostu kuriozalne.

"Dark City" - trochę zalatuje "Matrixem", co w samo w sobie oczywiście nie musi być skazą. Niektóre pomysły zwyczajnie śmieczne, jak na przykład obcy kradnący wspomnienia pod postacią bladych łysoli w gestapowskich plaszczach. Generalnie - ujdzie w tłumie Smile

"Efekt motyla" - już sama obecność Astona Kutchera w obsadzie (dla niekumatych - Aston Kutcher to gwiazdeczka rodem z MTV) w moich oczach dyskwalifikuje każdy film. Główną wadą torturowanej tu produkcji Smile

jest nieznośna lekkość, z jaką się ją ogląda. A temat zasługuje na coś cięższego. Ewidentnie najgorszy film spośród tych, które wymieniłeś.

"Mullholand Drive" - hmm... dla fanów Lyncha. Ja się do nich nie zaliczam, choć "Prostą historię" i "Eraserhead" uważam za wspaniałe (a co za tym idzie - najlepsze) obrazy w dorobku tego reżysera.

---------------

Wracając do "Czystej formalności" - temu filmowi najbliżej do Kafki, jakkolwiek to brzmi Smile

Gość

Zgadzam się co do fabuły filmów "Kafka" i "Dark City". Są one miejscami śmieszne, ale to, co mnie w tych filmach najbardziej urzeka to ich niepowtarzalny klimat. Ponury i mroczny klimat przypomina atmosferę panującą na kafkowskich stęchłych poddaszach i zawiłych, niekończących się korytarzach oraz zaułkach śródmiejskich.

Z kolei w "Efekcie motyla" najbardziej mi się podoba fabuła. Jestem nią tak zafascynowany, bo potwierdziła tylko to, co wcześniej zdarzało mi się śnić na jawie tzn. co by np. było, gdybym w danej sekundzie nie znalazł się akurat w tym czasie w tym miejscu. Co myślał np. chłopak z Warszawy, który wczoraj trącąc swoim samochodem o chodnik wpadł w poślizg i zabił 5 osób czekających na przystanku ? Co ja mam myśleć, jeśli rok temu poleciłem mojemu wujkowi pracę w pewnej firmie, a on pół roku później traci dłoń w wypadku przy maszynie? Gdyby nie ....., to ..... Właśnie dlatego lubię tak bardzo ten film.

Co do "Dark City" to masz rację, że film ten bardzo przypomina "Matrixa", bowiem .... bracia Wachowscy wzorowali się na tym filmie Very Happy

Powstał on rok wcześniej od "Matrixa". By udowodnić to twierdzenie zapraszam pod następujący link [link widoczny dla zalogowanych] Po lewej mamy "Dark City" z 1998 roku a po prawej "Matrixa" z 1999 roku. Jest to podejrzane, nieprawdaż ? Very Happy

"Mulholland Drive" to, moim zdaniem, film dotychczas najbardziej kafkowski, bowiem oglądając go wywołuje taką samą ilość równoprawnych skojarzeń co dzieła Franza Kafki. Przynajmniej ja miałem takie uczucie. "Eraserhead" też jest dobry, ale Lynch jakby trochę "przedobrzył" z tymi naturalistycznymi scenami. Zobaczymy, co się urodzi z jego najnowszego filmu "Inland Empire". Był w tym tygodniu w Łodziu i kręcił swoje najnowsze dzieło w iście tajemniczych miejscach. Im częściej się ten film ogląda, tym mniej się wie o tym filmie Very Happy

Nie widziałem jeszcze "Czystej formalności" (już mi ślinka leci

Very Happy

), być może po obejrzeniu tego filmu, tak jak ty, będę zdania, że ten, właśnie ten, i tylko ten film to najbardziej kafkowskie dzieło w dziejach kinematografii Very Happy

pimke

Kurcze, tym razem ja się zapomniałem zalogować. Powyższy post jest oczywiście mojego autorstwa Very Happy

K.

A co sądzisz o "Procesie" Wellsa?

K.

Aha, bodaj Piotr Dumała nakręcił swego czasu kilkunastominutowy film animowany pod znamiennym tytułem "Franz Kafka". Powiem tak: ten szkic filmowy plus teatr telewizji w reżyserii Agnieszki Holland i w rezultacie otrzymujemy wspaniały popis kreatorskich możliwości polskiej wyobraźni. Celowo użyłem epitetu "polskiej", ponieważ uważam, że Polacy mają niezwykłe wyczucie do Kafki. Amerykanie mogą się schować na drzewo Smile

Jeśli weźmiemy dodatkowo pod uwagę miniaturowe arcydzieła-parabole w wykonaniu Tomka Bagińskiego ("Katedra", "Sztuka upadła"), wówczas niepotrzebne staje się pytanie, kto powinien stanąć za kamerą przy okazji kolejnej adaptacji Kafkowskiej opowieści. Oczywiście - Polak.

pimke

"Procesu" Wellsa jeszcze nie zdążyłem zobaczyć (mimo że posiadam ten film) ze względu na mój ograniczony czas. Postaram się jednak jak najszybciej nadrobić tą karygodną zaległość. Widziałem za to ekranizację "Procesu" w reżyserii Jones'a, w której wiernie oddano fabułę oryginału. Nic mnie nie zaskoczyło w tym filmie z racji tego, że znałem treść "Procesu". Wydaje mi się, że Kafka nie nadaje się do wiernego przenoszenia na ekran. Widza trzeba zaskoczyć czymś innym. Jedynym dużym plusem tego filmu jest mroczna muzyka.

Tych wspomnianych przez ciebie polskich produkcji też jeszcze nie widziałem, ale tak jak mówię: jestem na dobrej drodze, by wszystko nadrobić. Wiem, że w teatrze telewizji nakręcono również przedstawienie pt. "Franz Kafka - listy do Mileny" w reżyserii Barbary Sass.

K.

No właśnie, no właśnie - też tak uważam. Przy czym Kafka nie nadaje się do wiernego przenoszenia na ekran nie dlatego, że stworzył mało fotogeniczne lokacje. Bynajmniej. Tu raczej chodzi o coś innego. Chodzi mianowicie o znaczenie. U Kafki każdy, nawet najdrobniejszy szczegół implikuje określone sensy, niekiedy tak głębokie, że możliwość oddania za pomocą obiektywu kamery całego semantycznego bogactwa utworu uważam - zwłaszcza w dobie współczesnego kina - za rzecz niewykonalną. Aby sprostać temu wyzwaniu, musiałoby powstać dzieło do tego stopnia hermetyczne, że w zasadzie nieczytelne dla przeciętnego odbiorcy. A jakoś nie widzę na horyzoncie reżysera, który potrafiłby uporać się z Kafką. Takim twórcą bez wątpienia był Kubrick, ale jego już nie ma wśród żywych.

Druga sprawa to kwestia pretensjonalności. Reżyser, który chce za wszelką cenę powiedzieć coś głębokiego (patrz: polskie kino offowe), szybko grzęźnie w odmętach "subtelnej" poetyckosci i żałosnego patosu.

Od roku staram się napisać scenariusz na podstawie "Procesu", "Przemiany", "Zbrodni z premedytacją" (Gombrowicz) i "Kraksy". Brawurowe zadanie, prawda? Smile

"Kraksa" to miniaturowe arcydzieło, gdyby nie nazwisko autora na obwolucie, pomyślałbym, że to sam Kafka napisał. Serio. Co więcej, jestem przekonany, że można by zastąpić (w filmie) zakończenie "Procesu" - motywem uczyt u Durrenmatta. Mam tę sekwencję przed oczami Smile

Uzasadniłbym ją 30-tymi urodzinami Józefa K. Przeczytaj sobie "Kraksę", a zorientujesz sie, co mam na myśli Smile

szalonyelektryk · Wysłany: Sob 22:47, 11 Mar 2006 Temat postu:

Ja niestety nie miałem okazji obejrzeć większości tych filmów.
Widziałem "Kafkę" i odnoszę podobne wrażenie jak 'K.' Początkowa część filmu jest bardzo udana ale ten wątek fantastyczny jest - delikatnie mówiąc - niepotrzebny.

1001ˇţĘÎÍř · Gość